Η μέτρηση και η κατανομή των δαπανών σύμφωνα με τις ώρες λειτουργίας της βάνας αυτονομίας, είναι η φτηνότερη σαν εγκατάσταση αλλά όμως όχι και η πιο δίκαιη.
Μια ακριβότερη εγκατάσταση αλλά δίκαια λύση, είναι η μέτρηση της κατανάλωσης κάθε διαμερίσματος με θερμιδομετρητές. Τα όργανα αυτά μετρούν τις θερμίδες που καταναλώνει κάθε διαμέρισμα. Έτσι αν κάποιος ένοικος κλείσει όλα τα θερμαντικά σώματα του διαμερίσματός του και αφήσει μόνο ένα ή μόνο το μπόιλερ, τότε ο ωρομετρητής θα γράφει ώρες λειτουργίας σαν να λειτουργεί όλη η εγκατάσταση του διαμερίσματος, ενώ με τον θερμιδομετρητή θα χρεωθεί μόνο η κατανάλωση του θερμαντικού σώματος που έμεινε ανοικτό ή μόνο του μπόιλερ.
Η τοποθέτηση του θερμιδομετρητή γίνεται μετά την βάνα αυτονομίας και αυτό γιατί οι θερμιδομετρητές διαθέτουν μετρητή παροχής νερού και δύο ανιχνευτές θερμοκρασίας, της προσαγωγής και επιστροφής του νερού (και οι θερμοκρασίες αυτές διαφέρουν για τα διάφορα κυκλώματα). Η ενέργεια που καταναλώνεται δίνεται σε KWh ή σε kcal/h. Έτσι λοιπόν οι θερμιδομετρητές συγκρίνουν την θερμοκρασία προσαγωγής με την θερμοκρασία επιστροφής, μετρούν τον όγκο του νερού που περνά από αυτούς και μετατρέπουν τα διάφορα μεγέθη σε Kcal/h (θερμίδες/ώρα).
Η λειτουργία των θερμιδομετρητών είναι η εξής:
Το παροχόμετρο της διάταξης μετρά την παροχή του μέσου θερμότητας - συνήθως νερό ή διαλύματά του. Οι θερμοκρασίες προσαγωγής του μέσου μετρούνται από τα αντίστοιχα τοποθετημένα αισθητήρια. Τα παραπάνω δεδομένα αποθηκεύονται στην λογιστική αριθμητική μονάδα και μετά την ολοκλήρωσή τους λαμβάνουμε το ποσό της καταναλισκόμενης ενέργειας. Τα αισθητήρια θερμοκρασίας μετρούν τις θερμοκρασίες προσαγωγής και επιστροφής του νερού. Το υλικό κατασκευής τους είναι συνήθως πλατίνα για μακρόχρονη σταθερότητα. Το θερμοστοιχείο επιστροφής είναι συνήθως ενσωματωμένο στο κέλυφος του παροχόμετρου, ενώ το θερμοστοιχείο της προσαγωγής μπορεί να εγκατασταθεί μέσα σε κυάθιο ή κατευθείαν πάνω σε μια ειδική σφαιρική βάνα. Η υπολογιστική μονάδα είναι ουσιαστικά η «καρδιά» του θερμιδομετρητή. Τα δεδομένα που λαμβάνει από το παροχόμετρο και τα δύο αισθητήρια αποθηκεύονται και ολοκληρώνονται στον χρόνο από την αριθμητική λογική μονάδα. Στην υπολογιστική μονάδα είναι ενσωματωμένη η πολυχρηστική οθόνη. Στην οθόνη αυτή εκτός από την τρέχουσα κατανάλωση υπάρχουν και άλλες χρήσιμες για τον καταναλωτή ενδείξεις όπως η παροχή της εγκατάστασης, οι θερμοκρασίες προσαγωγής και επιστροφής, η περσινή κατανάλωση κ.α. Οι οθόνες είναι 6 – 8 ψηφίων και είναι συνήθως υγρών κρυστάλλων προσφέροντας μεγάλη ευκρίνεια για γρήγορη και εύκολη μέτρηση. Η τροφοδοσία γίνεται με τη βοήθεια μπαταρίας λιθίου η οποία έχει αρκετά μεγάλο χρόνο ζωής.
Οι ογκομετρητές, που τοποθετούνται και αυτοί είτε στον σωλήνα προσαγωγής είτε στον σωλήνα επιστροφής, μετά ή πριν την βάνα αυτονομίας, μετρούν μόνο την παροχή (όγκο) του νερού, προς τα θερμαντικά σώματα. Οι ογκομετρητές έχουν το μειονέκτημα, της μη πραγματικής ένδειξης της ενέργειας που καταναλώνεται. Γνωρίζουμε ότι το νερό προσαγωγής προς τα σώματα με αυτό της επιστροφής, πρέπει να έχει διαφορά θερμοκρασίας 15-20 βαθμών Κελσίου. Αν λοιπόν οι βάνες αυτονομίας είναι όλες ανοικτές, τότε παρατηρούμε ότι οι ογκομετρητές των πρώτων διαμερισμάτων γράφουν περισσότερο και αυτό γιατί υπάρχει, ευκολότερη ροή νερού από αυτή των τελευταίων διαμερισμάτων. Έτσι ενώ για την θέρμανση ενός διαμερίσματος απαιτούνται π.χ 1 κυβικό νερό την ώρα, παρατηρείται ο ογκομετρητής να γράφει και 3 κυβικά νερό την ώρα, χωρίς να έχουμε ταυτόχρονα και αύξηση θερμοκρασίας χώρου.
Επομένως οι ωρομετρητές μετρούν ώρες λειτουργίας της εγκατάστασης, οι ογκομετρητές όγκο νερού και οι θερμιδομετρητές ενέργεια.
ΠΗΓΗ: Levitostasia.net
Login